VERTEKENINGEN/DISTORTIONS
Marjolijn van den Assem/Hieke Luik
9 april – 15 mei 2011-03-28
Opening op zaterdag 9 april vanaf 17.00 uur
De opening zal worden verricht door gastcurator Anneke Oele.
Vanaf 9 april a.s. vindt er een bijzondere tentoonstelling plaats in Gistgalerie aan de Bloemgracht. De tentoonstelling is een initiatief van Anneke Oele, voormalig conservator hedendaagse kunst in het Gemeentemuseum Arnhem, galeriehouder van galerie Oele in Amsterdam en (tot 2009) directeur van Art Amsterdam.
Zij heeft al een lange geschiedenis met beide kunstenaars. Met Marjolijn van den Assem maakte ze al vroeg een tentoonstelling in het Gemeentemuseum Arnhem en kocht werk van haar voor dat museum. Hieke Luik en Marjolijn van den Assem werden 10 jaar lang door haar vertegenwoordigd bij galerie Espace en galerie Oele en exposeerden daar regelmatig.
Na deze periode, vanaf het jaar 2000, hebben ze altijd contact gehouden via tentoonstellings- en atelierbezoeken. Sinds enige jaren kennen Hieke Luik en Marjolijn van den Assem elkaars werk steeds beter en raakten ze ervan overtuigd dat er veel verwantschappen in het werk zijn te vinden. Zodoende heeft Anneke Oele het plan opgevat een tentoonstelling te organiseren waarin die verwantschappen tot uiting kunnen komen. Gist Galerie gaf hen daarbij royaal de ruimte en de mogelijkheid dat plan te verwezenlijken.
In de publicatie die bij de tentoonstelling verschijnt spreken beide kunstenaars zich uit over hun overeenkomst in werkwijze. Vooral in het werkproces tonen ze zich verwant in die zin dat ze zich tijdens dat werkproces open stellen voor hetgeen zich al werkend aandient. Dat vereist grote concentratie, want de processen die zich aandienen moeten wel gecontroleerd tot een goed einde gebracht worden. Al werkend zoeken ze naar een evenwicht tussen hetgeen zich voordoet en het uiteindelijke kunstwerk, maar associaties en ontdekkingen onderweg worden niet uit de weg gegaan.
Over het thema van deze tentoonstelling Vertekeningen/Distortions zeggen ze zelf:
Marjolijn: van den Assem:
De denkweg tot deze vertekeningen is de essentie VAN en de overeenkomst IN ons beider werk. Dat daarbij natuurachtige vormen als symbool gebruikt worden of opduiken langs het pad van de denkweg is in zekere zin een bijverschijnsel.
Het leesbaar maken van de met uiterste krachtsinspanning gevonden en daarna vanzelfsprekend te volgen weg, het verbeelden van de daarbij opdoemende obstakels, het verzet en de vervoering leiden ons, terwijl we de regie proberen te
houden over wat daaruit aan vertekeningen voortvloeit.
Hieke Luik:
Tactiel willen vernieuwen is voor mij een belangrijke drijfveer; dingen/beelden kunnen altijd anders zijn en zouden het besef daarvan in zich moeten dragen. Niet als een consumptief en economisch gegeven maar als de pure wil tot leren leven. Tot anders denken, andere stromingen ontdekken en leren zien.
Het weten van de stroom is een ondergrond. Om daarin te ontdekken dat tegelijk het niet-weten stroomt en tegenbewegingen maakt!, vervormingen veroorzakend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten